Jij bent niet je rugzak

Ieder heeft in het leven een rugzak die we met ons meedragen. Deze rugzak is gevuld met met meningen, oordelen, positieve en negatieve ervaringen. Is jouw rugzak een lust of een last?

Wat draag jij met je mee?

Onze rugzak is gevuld met alles wat we in het leven hebben vergaard. Wat we hebben meegekregen van onze ouders, de opvoeding en opleidingen. En alle levenservaringen, die ons hebben gevormd tot wie we zijn of denken te zijn. Een verzameling van fijne herinneringen of juist rugzak, zingeving, levensvragen,traumatische gebeurtenissen. Een rugzak vol met emoties, gevoelens en gedachten, die we met ons meedragen en die op onze ‘harde schijf’ zijn ingebrand.

Zo een rugzak heeft voordelen, want het geeft een gevoel van zekerheid en controle over het leven. Het geeft de kaders aan waarin we ons veilig en vertrouwd kunnen bewegen. Misschien heb jij ook mooie dingen verzameld, die je tot steun zijn in je leven.
Maar het heeft ook nadelen. De inhoud van je rugzak kan je ook in de weg zitten of te zwaar op je schouders drukken, waardoor je je misschien afzet tegen situaties of personen.  Je kunt verstrikt raken in het web van aannames, emoties en verwachtingen over wie je bent en wie je moet zijn.

Inventarisatie van gevoelens en gedachten

Op momenten dat de last te zwaar wordt kun je onderzoeken of alles wat je verzameld hebt nog wel nodig is en of er niet iets opgeruimd kan worden. Maak een inventarisatie van jouw rugzak. Schrijf eens op waar je tegen aan loopt. Welke gedachten of gevoelens zitten je in de weg. Wat drukt nu zwaar op je schouders en staat dit nog in het nu. Waar zou je afscheid van willen nemen en wat wil je absoluut behouden. Welke (oude) verhalen kom je tegen die op dit moment niet meer actueel zijn.

Ooit is het belangrijk voor je geweest

rugzak, zingeving,Bedank in gedachten alles wat nu weg kan, want ooit is het belangrijk voor je geweest of heeft het je (onbewust) iets geleerd, hoezeer je je er misschien tegen verzet.  Door het op te schrijven of te benoemen breng je ordening aan en maak je duidelijk welke thema’s echt belangrijk zijn om aan te werken. Realiseer je dat jij niet je rugzak bent en dat je als een objectieve waarnemer naar de inhoud kunt kijken. Geen gemakkelijke opgave, maar de moeite waard om grote schoonmaak te houden en opnieuw richting te geven aan je leven.

Meditatie of een stiltewandeling kan je helpen om je mind leeg te maken en te voelen wat je hart je  ingeeft, waardoor je je kunt bevrijden van de last van je rugzak en weer open staat voor het nieuwe en onverwachte….

Weer in balans komen? Ontdek of de nieuwe training ‘Energie in Balans’ jou kan helpen om levenskracht en levensenergie te hervinden. Klik hier.

Ben Hoogenboom/ZenCenter

 

 

Voorbij de stilte

“Ik heb nooit geweten hoe weldadig stilte kan zijn. Ik heb nooit geweten hoe weldadig het was en hoe wij dat alsmaar overschreeuwen. Er viel iets weg. Het werd nog stiller. Plotseling was daar het heel diepe besef dat ik, als alle gedachten verwaaid zouden zijn, dan de diepste zin van alles zou raken. Van kinderen, van geboren worden, van dood, van wie ik ben. Plotseling daagde er iets, en wel dat die diepste zin ontzettend eenvoudig is. Ontzettend simpel. Dat we alleen al die drukte van ons af moeten gooien. Dat we in die stilte moeten leren luisteren. Luisteren naar wat voorbij woorden is. Voorbij ons permanente geschreeuw. Voorbij onze drukte. Nog even, nog even, ik voel het, het zal er zijn!”

Bovenstaand autobiografisch verhaal werd geschreven door een Russische zakenman, die net de trein had gemist en daardoor 24 uur moest wachten. Wachtend in de stilte van het bos kwam hij tot deze bijzondere gewaarwording. Interessant om te weten is dat deze atheïstische Rus, verstoken van enige religiositeit, toch in de diepte van zijn hart dit universele gevoel wist te ervaren.  (vrij bewerkt naar ‘je kunt er niet uitvallen’/Ton Lathouwers)

Was het maar zo eenvoudig

Was het maar zo eenvoudig en konden we allemaal maar even gaan zitten en dat alle levensthema’s dan gelijk duidelijk worden. Misschien is het ook wel eenvoudiger dan we denken en kunnen we door stil te zijn tot bijzondere innerlijke inzichten komen.

Soms moet je door een muur van onwil, verveling en pijn heen breken om een glimp op te vangen van een dimensie achter de stilte en het geraas van alledag. Het is zeker niet zo dat je altijd stil op je matje moet gaan zitten. Een wandeling in de natuur brengt je soms ook naar een dieper Zijn, maar het kan ook gewoon zomaar plotseling uit de lucht komen vallen.

Stilte, voorbij de stilte, zencenter, zingevingsdag,

Een glimp van de eeuwigheid

Mijn ervaring was op de snelweg tussen Alkmaar en Haarlem. Dus geen meditatiemoment in de stilte van de Zendo. Niks van dit alles. Nee, met een snelheid van 120 kwam ik van een training in Castricum en op weg naar huis kwam het zomaar uit de lucht vallen. Een ongewone helderheid en alertheid. Een gevoel of alles samenviel en ik onderdeel werd van een warme samenhang met alles en iedereen om me heen. Ik heb nog dagen erna dit wonderlijke gevoel vast kunnen houden en nu nog na jaren blijft deze herinnering me bij alsof ik een glimp van de eeuwigheid heb ervaren.

Terwijl ik dit schrijf merk ik dat deze ervaring als een futiliteit kan overkomen. Het is ook onmogelijk om de juiste woorden te vinden om deze diepere ervaring achter de stilte weer te geven. Er zijn geen woorden om dat wat ‘onbenoembaar’ is te benoemen. Deze woorden blijven verscholen in de stilte van mijn hart. Toch laat deze herinnering diepe sporen na. Het verwijst naar een oervertrouwen en me opgenomen te weten in een alomvattende liefde.

voorbij de stilte, stilte, zingeving,Is hiermee mijn leven veranderd?            Nou nee. Ik blijf worstelen met mijn dagelijkse sores. Zoals in het Boeddhisme zo mooi wordt verwoord:  ‘Vóór de verlichting hout hakken en eten koken en ná de verlichting hout hakken en eten koken’. Ogenschijnlijk is er niets veranderd, maar toch is alles anders.

Ervaring van jouw unieke moment

Misschien heb jij zelf ook eens in een uniek moment ervaren dat de wereld even stil stond en je opgenomen werd in een warm eenheidsgevoel waarin je de diepste zin van alles kon raken. Een ervaring om nooit te vergeten, die misschien ook als ‘onbenoembaar’ in je hart schuilt?

Wil je toch een poging wagen om jouw ervaring te delen? Geef een commentaar of reactie op dit artikel. Bij voorbaat hartelijk dank.

Ben Hoogenboom/ ZenCenter – Centrum voor Zingeving info@zencenter.nl

Je bent welkom op de ZINGEVINGSDAG van ZenCenter op 29 november. Lees hier meer en meld je aan! Klik hier voor ons najaarsprogramma.

De stem van mijn hart

“Als niets meer helpt, vertrouw ik op de stem van mijn hart”

Ieder heeft zo zijn levensbagage. Dat geldt ook voor mij. Een rugzak vol met opgebouwde ervaringen, kennis, meningen en oordelen. Deze bagage geeft een gevoel van zekerheid, controle en veiligheid.  Het is prettig omdat het me onderscheid. Het geeft stem aan mijn ego, aan mijn authentieke zelf, aan wie ik ben en wat mijn rol is in deze wereld. Maar het geeft ook een begrenzing aan tussen jou en mij.

Gevangen in eigen web

de stem van mijn hartDeze bagage staat me ook in de weg omdat ik gevangen zit in mijn eigen gecreëerde web van plaatjes en zekerheden over wie ik ben en moet zijn. Dat merk ik vooral in contacten met anderen of in nieuwe situaties.

De ander heeft natuurlijk ook een eigen bagage en een eigen web van zekerheden en waarheden, welke meestal niet gelijk is aan die van mij. Dus is er spanning. Soms in positieve of soms in negatieve zin. Het kan zijn dat ik makkelijk meega in de overtuigingen van anderen, maar soms is er een crisis nodig of een harde confrontatie om mijn standpunten te herzien of verharden mijn standpunten zich juist.

Al sinds mensenheugenis is dit spanningsveld oorzaak van misverstanden, onbegrip en leed. Niet alleen op kleine schaal maar ook op het wereldtoneel met oorlogen en religieuze en culturele spanningen.

Bevrijden van eigen web

Kan ik uitstijgen boven dit strijdgewoel en me bevrijden van mijn eigen web? Kan ik me bevrijden van het idee dat ik niet het web zelf ben maar een vrij en onbegrensd  persoon? Als ik met mijn rug tegen de muur sta en niets meer lijkt te helpen, kan ik dan vertrouwen op het enige wat mij nog rest: de stem van mijn hart?

In een mooi zenverhaal wordt het verhaal verteld van de vlinder die gevangen zit in een bronzen torenklok. De vlinder blijft zich eindeloos uit alle macht te pletter vliegen tegen de harde wand om zich te bevrijden. Uiteindelijk moet hij zijn pogingen opgeven om er op eigen kracht doorheen te breken en laat hij zich vallen. En dan valt hij de vrijheid tegemoet en daarmee de onbegrensdheid van het leven.

onze unieke vrijheid tegemoet

We hebben allemaal wel eens het verlangen om ons in vrijheid te laten vallen en de strijd op te geven. In ieders leven zijn er wel momenten dat je vast loopt, het niet meer weet, overspoeld wordt door gevoelens van depressie, angsten, eenzaamheid of verdriet.  Ondanks dat, weerhoudt het er ons van om ons volledig over te geven en te vertrouwen op het onbekende. De moed te hebben om je over te geven aan de stem van je hart.

Behoefte aan een moment van stilte en reflectie

de stem van mijn hartMisschien zijn de vele Boeddhabeeldjes die je vaak ziet bij mensen in huis, wel een afspiegeling van dit verlangen. Alsof er tussen alle hectiek van het leven behoefte is aan een moment van stilte, overgave en reflectie.
De behoefte om je even helemaal ‘zen’ te voelen en los te komen van het vastgeroeste web van overtuigingen, gevoelens, oordelen en verwachtingen en te luisteren naar wat zich door alle twijfels heen aandient in de stem van je hart.

Luisteren naar de stem van mijn hart

Meditatie of de stilte in de natuur kan je bewust maken van het web waarin we gevangen zitten.  Door de mind leeg te maken ervaren we een gevoel van wakkere aanwezigheid en kunnen we een oordeelloze ruimte creëren waarin je vrij blijft van je eigen web.  Geen makkelijke uitdaging maar wel een uitdaging waar we in alle puurheid kunnen luisteren naar ons intuïtief weten, naar de stem van ons hart.

van hart tot hartDe ander tegemoet treden van hart tot hart

Als we de ander tegemoet kunnen treden in alle openheid en ons eigen web van intriges en verwachtingen achter ons kunnen laten, dan kunnen we misschien ook door het web van de ander heen kijken, zodat alleen een verbinding overblijft van hart tot hart.

Wil je meer weten over onze trainingen, waarin je ruimte kunt geven aan de stem van je hart: Bezoek de ‘zingevingsdag’ op 29 november.

Schrijf je tijdig in voor de 2 daagse masterclass Zen Coaching  of voor de 2 daagse training De Kunst van Zijn

 

 

 

De laatste cliënt

Dit verhaal gaat over een goedgemutste therapeut met een goedlopende praktijk. Hij heeft zijn leven keurig op orde.

Op zekere dag zit er aan het einde van zijn werkdag, nog een laatste cliënt in zijn praktijk te wachten. Hij denkt “Die zal ook nog wel met mij willen praten, ik ben wel moe na zo’n drukke dag en heb zin om naar huis te gaan, maar vooruit!

En hij zegt: kom binnen. De man neemt tegenover hem plaats en blijft hem de hele tijd zwijgend aankijken, op een manier zoals nog nooit iemand hem aankeek. De therapeut denkt eerst: nou ja, ik zal even wachten. Beetje geduld hebben, dan komt de man zo meteen wel los. Maar dat gebeurt niet.

Niks, alleen stilte

En dan begint de therapeut onrustig te schuiven op zijn stoel. Hij zegt: ‘Ja, ik begrijp het wel, het is heel moeilijk als je iets wil zeggen en je hebt er geen woorden voor. Je zit zo dicht, ik begrijp het heel goed!’.

therapeutMaar van de andere kant komt geen reactie. Niks, alleen stilte. De man kijkt en zit stil. Hij kijkt niet boosaardig of verontrustend of zo. Hij kijkt gewoon. De therapeut ziet van alles in die ogen, hij projecteert van alles in die blik. Hoelang die ontmoeting duurt weten we niet. Misschien is die man maandenlang teruggekomen. En elke keer zat hij daar stil, zwijgend.

En dan gebeurt er iets, niet met de cliënt, maar heel opmerkelijk met de therapeut. Heel zijn instrumentarium als professional, therapeut of als wat dan ook, niks van dit alles werkt. En tot zijn ontzetting merkt de therapeut dat hij zelf steeds onrustiger wordt, steeds meer gespannen. Er komt van alles bij hem op tegen deze man. Hij weet zich geen raad. Het wordt erger en erger. Wanhoop.

Web van verklaringen

Hij ontdekt dingen in zichzelf die hij niet wil zien. Angst, woede, onmacht, eenzaamheid. Hij ziet de Kaïn in zichzelf, de Hitler in zichzelf. Het liefst wil hij deze man vernietigen die ontsnapt aan het web van verklaringen, waar hij als mens en professioneel geschoold therapeut over beschikt. Zijn therapie helpt hem niet, zijn theologie helpt hem niet, zijn psychiatrische kennis helpt hem niet, evenmin als zijn sociale vaardigheid.

Niets en niets bleef er meer over. Het was schokkend, onthullend en verwarrend.  het was beangstigend. Daar stond hij met lege handen. Het niets, de leegte, de eenzaamheid. het was verschrikkelijk.
En dan kijkt hij de man weer aan.

Overgeven aan het niet meer weten

En dan gebeurt er iets. Plotseling.
Denk niet dat het een plotselinge bliksemflits was of zoiets. Ineens wordt alles anders. De therapeut heeft daar ook geen woorden voor. Het is een overgave. Een loslaten en overgeven aan het niet meer weten. En juist op dat moment breekt het licht door, juist daar als je zelf nergens meer bent.

Hij kijkt naar de ander en bedankt hem want hij weet: deze mens heeft mij gered. Want deze mens heeft aangedurfd wat deze therapeut nooit durfde. Hij durfde in zijn eenzaamheid te kijken, in de leegte, in de onmacht. De therapeut moet erkennen: ik dacht dat ik het was die hem moest bevrijden, maar hij bevrijdde mij uit al mijn webben, uit al mijn vooroordelen.

Vrij bewerkt naar een verhaal van Ton Lathouwers en Howard Cooper.

Ontdek verdiepende trainingen van ZenCenter:  2 daagse masterclass ZEN COACHING  of de 2 daagse training  DE KUNST VAN ZIJN. Vraag de brochure aan en neem contact op.

HET KOMT GOED

het komt goed
het komt goed

Hoe vaak zeggen we niet: Het komt goed, om iemand moed in te spreken. Om iemand een hart onder de riem te steken in tijden van tegenslag. Of jezelf of een ander het vertrouwen te geven dat het goed zal komen, ook al is dit tegen beter weten in.

Als we het gaan beredeneren dan komt het waarschijnlijk helemaal niet goed of de uitkomst is hoogst onzeker. De stelligheid waarmee we deze uitspraak uiten klopt vaak niet met de werkelijkheid van het wereldtoneel met alle polarisatie en oorlogsdreiging, klimaatverandering en vluchtelingenproblemen. Maar ook in de dagelijkse problemen van het leven over relaties, ziekte, werk of financiën. Wie durft dan nog te zeggen: Alles komt goed!

Oervertrouwen

En toch, tegen de verdrukking in is dit een uitspraak die mij raakt. Het verwijst namelijk naar een oervertrouwen van de mensheid. Een oerinstinct dat los staat van een religieus vertrouwen.

HET KOMT GOED
tegen de verdrukking in

Het raakt aan hoop, verwachting en aan diep geworteld verlangen. Het betekent niet dat we niets moeten doen omdat het toch wel goedkomt. Een soort gelatenheid waarbij we het overlaten aan een hogere macht? Nee, we zullen alles in het werk moeten stellen, ons uiterste best moeten doen om te zorgen dat het goed komt.

In het boeddhisme wordt dit zo mooi uitgedrukt als ‘Je kunt er niet uitvallen’. Een bijna mystieke overtuiging dat we uiteindelijk elkaar vasthouden in het leven, ongeacht de situatie waar het leven ons soms brengt. Zenleraar Ton Lathouwers beschrijft dit zijn boek: je kunt er niet uitvallen.

Ik ben blij met dit oervertrouwen van de mensheid. Een overlevingsstrategie die hoop en uitzicht biedt.

Wellicht een onzinnig perspectief? Misschien heb je gelijk. Maar het komt goed!…

Ben Hoogenboom ZenCenter – Centrum voor Zingeving

Ontdek hier de trainingen van ZenCenter : ZEN COACHINGDE KUNST VAN ZIJN

De weg van de krijger

Toen ik ongeveer 15 jaar was, begon mijn zoektocht naar de zin van het leven. Dat is inmiddels ruim 60 jaar geleden. Een levensreis met uitdagende, verdrietige en ook intens gelukkige momenten. Het is een reis die ik kan vergelijken met de zoektocht naar de heilige graal of met de reis van de Alchemistvan Paulo Coelho, die op zoek ging naar de verborgen schat van zijn hart.

Ook de zoektocht naar het legendarische koninkrijk Shambhala is zo een mythisch voorbeeld. Shambhala is een verborgen rijk van geluk en welvaart waar alleen toegang werd verkregen door krijgers die bereid waren risico’s te nemen om de weg van fundamentele goedheid en mededogen te bewandelen.

Ik voel me een krijger op mijn levenspad. En dan bedoel ik niet de oorlogszuchtige krijger, maar de krijger die onverschrokken op zoek gaat naar de bron of de zin van het leven, met als wapens goedheid en mededogen. Althans ik doe een poging daartoe, want ik voel me soms een Don Quichot.Een idealist, die tegen de verdrukking in op weg gaat. Soms langs diepe ravijnen en in gevecht met vuurspuwende draken. En tegelijkertijd met een hart vol met gevoelens van onzekerheid, angst en het vaak ‘niet meer weten’.

Er moet méér zijn

Ik had een diep vertrouwen dat er méér moest zijn. Een vertrouwen dat eigenlijk op niets is gebaseerd. En toch ging mijn zoektocht naar dat ene onbekende, dat mij ooit ten deel zou vallen. Op zoek naar een magisch moment om een diepere laag van vervulling te ervaren. Is het een spiritueel verlangen naar het Goddelijke? Naar contemplatie of verlichting? Of is het een verlangen naar intuïtieve wijsheid of naar éénheidsgevoel.

In mijn zoektocht heb ik veel wegen bewandeld. Ik heb kennis gemaakt met praktische Westerse inzichten en spirituele Oosterse wijsheden. Mijn reis ging via het seminarie, omdat ik priester wilde worden naar bedrijfskundige uitdagingen in een zakelijke wereld.

Nadat ik geraakt was door de Boeddhistische levensstijl werd een combinatie van Oost en West zichtbaar in mijn trainingen over intuïtieve coaching en zingeving. Ik maakte werk van mijn krijgerschap en genoot van alle nieuwe ervaringen. Ik heb boeken verslonden, methoden bestudeerd,  gemediteerd in kloosters, gefilosofeerd met collega’s en vrienden. Allemaal pareltjes van wijsheden, verdiepende gesprekken en bijzondere ontmoetingen waarin ik hoopte de ultieme wijsheid te ontdekken.

Soms moet het eerst donker worden voordat je het licht ziet….

Mijn zenleraar Ton Lathouwers bracht me verder naar mijn schat. Of eigenlijk liet hij de schat in mijzelf zien. Uitspraken als: ‘Als er voor jou geen plek meer is om te staan. Waar ga je dan staan?

Deze zen-Koan bracht me dicht bij mezelf. Er was geen uitweg meer om de zin van het leven buiten mijzelf te zoeken. We herkennen allemaal wel eens de momenten dat je het op wil geven en met je rug tegen de muur staat en er geen uitweg meer lijkt te zijn. Of dat je op het donkerste uur van je leven bent beland. En juist op zo’n moment breekt het licht door en het besef van een eindeloos vertrouwen en overgave aan het leven. Maar probeer het niet te pakken, want als je er naar reikt dan is het al weer weg. Ik kon alleen maar stil en ademloos toekijken, zonder verwachting en zonder oordeel.

van hart tot hart

Want het gebeurt meestal plotseling. Onverwachts. Een simpel gesprek, een ontmoeting of de glimlach van een kind waardoor je in je hart wordt geraakt. Of soms zo maar een zin uit een boek of een gedicht waarvan je ziel gaat zingen. Dit zijn de magische momenten tijdens mijn levensreis die alles de moeite waard maken. Die alle ellende en pijn weer doen vergeten. De magie zit ondubbelzinnig verpakt in elke gebeurtenis, elke stap en elke ontmoeting in het leven. Het ligt voor je. Als je stil durft te staan en met aandacht stil kunt zijn, dan zie je wat er voor je ligt en waar je bijna over struikelt. Dan zie je de schoonheid van het moment en de schoonheid van het leven.

Dat is wat ik me realiseerde als krijger. Er is geen weg naar het geluk, het geluk is de weg.

Ben Hoogenboom/ ZenCenter

Graag deel ik mijn ervaringen in de masterclass ‘ZEN COACHING‘ of de  training ‘DE KUNST VAN ZIJN’.

Een ontmoeting van hart tot hart

Tijdens mijn jarenlange ervaring als manager en later als coach en opleider bij IMC Mensontwikkeling en ZenCenter heb ik veel persoonlijke gesprekken gevoerd met cliënten en cursisten. Niet de gewone gesprekken bij de koffiemachine, maar gesprekken waarin we beiden iets van onszelf lieten zien. Een ontmoeting van ‘hart tot hart’.

In deze verdiepende gesprekken gebeurde er vaak iets bijzonders. Iets dat me soms zo maar kon overvallen. Het gevoel van een hechte en warme verbinding, waarin onze zielen elkaar leken te raken. Het maakte dan ook niet meer uit of ik me irriteerde aan die ander, Ik keek er als het ware doorheen en zag alleen de pure mens, de unieke persoon die, misschien net als ik, worstelde met zijn of haar aardse bestaan.

Een spirituele intimiteit

Het contact met de pure mens achter de mens ontroert mij. Het lijkt of ik in deze ontmoeting ook mijzelf tot in mijn diepste wezen ontmoet. In dit contact valt de dualiteit weg van jou en van mij en zijn we één.

 Op zo een moment ben ik bewust van mijzelf in het hier en nu. Ik ervaar een kracht waarin ik word opgetild naar een bijzondere hoogte van aandacht en concentratie. Deze verbinding ervaar ik als een spirituele intimiteit. De ander staat ego-loos voor me, naakt en onbeschermd. En ik sta daar ego-loos en naakt tegenover. Het maakt me nederig en diep dankbaar om rechtsreeks in het ‘hart van de ander’ te mogen kijken.

Een diep verlangen om geraakt en gezien te worden

Er is een diep verlangen in elk mens om in het hart geraakt en gezien te worden. Ik hoor dat ook terug in de gesprekken die ik heb gehad met deelnemers aan trainingen. Dit verlangen wordt duidelijker in een wereld waar tegenstellingen zich verharden en onzekerheid en angst vaker doorklinken. Misschien herken je ook die momenten waarin je tijdens een gesprek in je ziel bent geraakt. De coach of begeleider heeft je geholpen om de weg naar huis te vinden en heeft je weer in verbinding gebracht met jouw essentie en daarmee met antwoorden op jouw levensvragen.

Wakker worden!

De Boeddhistische grondbeginselen kunnen ons over deze verbinding met de ander én vooral over de verbinding met onszelf heel wat leren. De reis naar het hart begint met bewustwording. Het vraagt ons om ‘wakker te worden’ en onszelf ten diepste te aanvaarden. Dat is al een hele opgave, want we zijn niet zo gewend om naar onszelf te kijken, laat staan onszelf te accepteren en tevreden te zijn met wie we zijn.

Deze vorm van Zen Coaching is een uitnodiging om een balans te creëren tussen Oosterse en Westerse denkbeelden in coaching of begeleiding. Zen Coaching is een mystieke weg en tegelijkertijd een praktische weg die aan onze resultaatgerichte westerse wereld een dimensie toevoegt waarin ‘aandacht en mededogen meer ruimte krijgen.

Modellen en technieken kunnen waardevol zijn om de rationele geest te ondersteunen, maar de werkelijke antwoorden komen diep van binnen, uit de stilte van de verbinding ‘van hart tot hart’.

Ben Hoogenboom Centrum voor Zingeving

Wil je deze vorm van coaching onderzoeken en ontwikkelen? Je bent van harte welkom in de 2 daagse masterclass ZEN COACHING in het sfeervolle klooster SAMAYA in Werkhoven op 30 september en 1 oktober. Lees hier meer en meld je aan!

Ontdek ook de nieuwe training DE KUNST VAN ZIJN. Deze 2 daagse training brengt meer rust, concentratie en balans in je leven. 4 en 5 november in klooster Samaya. Lees hier meer.