woorden schieten tekort

Soms kom ik niet uit mijn woorden als ik iets bijzonders wil vertellen. Simpelweg omdat er geen woorden zijn om schoonheid, liefde of geluk te omschrijven.

Ik noem zo een moment de magie van het onbenoembare. Het is magisch omdat er dan iets van binnen gebeurt waarbij mijn ziel lijkt samen te vallen met dit unieke moment en ik eenheid voel in wie ik ben en wat ik doe. Het lijkt alsof de grenzen van mijn ZIJN vervagen en ik alleen maar eenheid ben. Soms kan dit eenheidsgevoel me plotseling overvallen als ik in de natuur ben of naar muziek luister.

Je begrijpt, ik probeer het woorden te geven, maar het ligt toch op een ander niveau dan het gebruikelijke mentale niveau waar onze woordenschat ligt opgeslagen.

in verbinding met innerlijke bron

Sinds mensenheugenis is men op zoek naar dit eenheidsgevoel. Hoe kunnen we weer thuiskomen en in verbinding blijven met deze innerlijke bron. In veel culturen wordt deze verbinding gezocht in religies en rituelen. In Oosterse culturen is meditatie en stilte een manier om dieper door te dringen tot deze innerlijke bron.

Misschien ken je vanuit de christelijke traditie de verhalen over de zoektocht naar de graal of de Keltische mythe van koning Arthur. Ook in de Da Vinci Code staat de Graal synoniem voor het wezenlijke of het Goddelijke in onszelf. Dat in werkelijkheid deze Graal nooit werd gevonden mag duidelijk zijn. De zoektocht naar de Graal werd uiteindelijk belangrijker gevonden dan het vinden.

Maar nu terug naar de realiteit van vandaag.
Veel mensen zoeken nog steeds hun Graal buiten zichzelf. Zij beleven misschien ook spannende avonturen, net als de ridders uit het verhaal van Percival. Zij maken lange reizen of zoeken het ultieme geluk in hun werk of in het vergaren van kennis. ‘Als ik dit eenmaal heb afgevinkt op mijn bucketlist, dan ben ik geslaagd. Dan heb ik bereikt wie en wat ik wil zijn’.

En net als de zoekers naar de Graal vind je uiteindelijk hier niet het wezenlijke in jezelf en kom je tot de conclusie dat er méér moet zijn in het leven, dat veel dichterbij ligt, verscholen in het woordeloze.

Ik ben, misschien net als jij, ook een bevlogen zoeker die de dualiteiten van het leven wil ontstijgen en wakker wil worden uit de mentale mist van het leven. Het verlangen om opgetild te worden alsof er geen jij of ik meer bestaat, geen binnen of buiten. Alleen zuivere aandacht en bewustzijn. Het gevoel één te zijn met alles om je heen.
Voel je uitgedaagd om ook op reis te gaan naar het onbenoembare in jezelf, waar woorden tekort schieten….

7 juni 20225 mei 2023

Er was eens

Er was eens…

Ik hou van sprookjes. Verhalen die beginnen met ‘er was eens..’, hebben direct mijn aandacht. Er valt een spanning van me af en ik voel gelijk een kinderlijke verlangen naar avontuur. In sprookjes is namelijk alles mogelijk. Ook de meest onzinnige dingen waar in het gewone leven geen sprake van kan zijn. Er zijn geen grenzen aan de waarheid of de realiteit.

Een sprookje maakt gelijk contact met een gevoel van vrijheid en ongeremdheid. Een sprookje is beeldend, heeft een kinderlijke, bijna naïeve insteek. En toch hebben de meeste sprookjes een boodschap. Een moraal die diep vanuit het onderbewuste naar het bewustzijn wordt gebracht. Elk sprookje is de echo van een onbewust verlangen dat via beeldende woorden in de wereld wordt gebracht.

Hebben we ons niet allemaal weleens als Hans en Grietje gevoeld? We staan er alleen voor in dat grote enge bos, verdwaald en gelokt met het verleidelijke snoephuisje van de boze heks. En toch weten we ons te bevrijden uit de klauwen van de angst en de verlatenheid en vinden uiteindelijk weer het geluk en we leefden nog lang en gelukkig.

Een sprookje staat symbool voor de dynamiek van het echte leven. Om het geluk te vinden moeten we blijkbaar door kolkende rivieren, langs peilloze afgronden, in gevecht met vuurspuwende draken, via smalle paden en monsterlijke figuren die ons de verkeerde weg op sturen. En toch is dat het allemaal waard, omdat we aan het einde van de tunnel onze schat vinden. Die schat bestaat dan meestal uit een kist met goudstukken of uit een lang en gelukkig leven met je geliefde.

In veel sprookjes is die ‘schat’ vaak wel het doel, maar ondergeschikt aan het verhaal. De zoektocht beslaat vrijwel het gehele boek, terwijl de beloning zich beperkt tot de laatste pagina. Het is natuurlijk veel spannender om al die avonturen mee te maken, je adrenaline te laten stromen en middenin het leven te staan Het geeft een ‘leefgevoel’. De beloning is in feite maar een saaie bedoening. Daar zit je dan op de bank met je geliefde of met een pot met goud. Natuurlijk best wel even leuk, maar al snel komt toch weer de behoefte om op reis te gaan of om het ruime sop te kiezen.

We zijn altijd op zoek, op weg naar een onbestemd verlangen. We weten niet hoe dat verlangen zich openbaart. Het openbaart zich meestal tijdens de reis. Op een onverwacht moment. Want ook dat mooie huis, die geweldige relatie of het spaargeld op de bank, geven wel een gevoel van voldoening, maar het lijkt of het net niet beantwoord aan een nog diepere laag van verlangen. Een schat die ons zomaar overvalt en waar we soms een glimp van kunnen opvangen….

Ben Hoogenboom/ Centrum voor zingeving

31 juli 20205 mei 2023

De eenvoud van alledag

Zingeving is het besef van eenvoud in de werkelijkheid van alledag

aandacht voor de eenvoud van het leven, rusteloos zoekend. — De eenvoud van het leven

Soms drijf je rusteloos door het leven, steeds op zoek naar nieuwe indrukken en steeds verder bij jezelf vandaan. Zoekend naar méér, beter of anders. Een eindeloze weg die als een vicieuze cirkel steeds weer terugkomt bij het begin.

De mensheid zoekt al eeuwenlang naar dat éne. Dat éne dat het materiële overstijgt. Dat niet te koop is en een niet te bereiken ideaal lijkt te zijn, want net als je denkt dat je het hebt, dan verdwijnt het weer en sta je met lege handen. We proberen er woorden aan te geven, zoals het streven naar een hoger doel, geluk, éénwording of verlichting, maar meestal verzanden we in woorden, omdat we nauwelijks in staat zijn om in woorden uit te drukken wat we bedoelen en waar dat diepere verlangen naar uitgaat.

De mystiek van deze zoektocht intrigeert me mateloos. Vooral omdat ik zelf een zoeker ben, verwonderd kijkend naar het leven en naar de zin ervan.

Het Zenboeddhisme maakte korte metten met een zoektocht die buiten mij lag. Juist door dit rusteloos zoeken dwaalde ik verder af van waar ik naar zocht. Het mentale wapengekletter bracht me niet naar de kern.

Mijn zen-weg begon met stilte! Niet met krampachtig zoeken, maar met luisteren naar mezelf. Naar alle innerlijke verhalen over verlangens, intriges, valkuilen en vooral over kwetsbaarheid. Een luisteren zonder oordeel, zonder doel en met een diep mededogen. Dit luisteren maakte me stil, met aandacht voor het kleine en voor de eenvoudige werkelijkheid van alledag.

de KUNST van het kleine…

Aanwezig zijn in het moment geeft een diep gevoel van voldoening. Wat je ook doet en wat je werkzaamheden ook zijn. Als je aanwezig bent in het moment met een aandachtige en wakkere geest ervaar je rust en voldoening. Juist door de aandacht te richten ontstaat er ruimte om het gehele ‘plaatje’ te zien. Er ontstaat rust en vertrouwen waarin er open aandacht is voor het grotere geheel, terwijl toch elk detail zichtbaar is.

eenvoud in elk moment

Het maakt niet uit of je een rol vervult als leidinggevende, ouder, mantelzorger of politieagent: aanwezig zijn in het moment geeft een nieuwe kijk op je leven en geeft je bezigheden een diepere wezensgrond. Aandachtig zijn is de eenvoud ervaren. Dat geldt ook voor de kleinste bezigheden in het leven waarin je de KUNST van het kleine kunt beoefenen. Wie jij bent wordt vooral zichtbaar in jouw aanwezigheid van moment tot moment in de kleinste dingen van alledag.

Ben Hoogenboom, Directeur ZenCenter. Geïnspireerd door ‘De Zen van het leven’/ J Stollman

10 december 20187 oktober 2023

Over zingeving en geluk……

De monnik en de manager

Er was eens een monnik die leefde aan de rand van het bos. Op een dag kreeg hij bezoek van een manager uit de grote stad. U bent een wijs man zei de manager. Zou u mij kunnen vertellen hoe ik meer zingeving en geluk in mijn werk kan bereiken? De monnik nam hem mee naar buiten en vroeg hem om hem te helpen om hout te hakken. De manager keek verbaasd maar begon toch hout te hakken. Na enige tijd waren beiden vermoeid van het houthakken. Ze rusten samen uit en dronken wat thee. De manager vroeg wederom aan de monnik: Hoe kan ik meer zin ervaren in mijn werk? Na een lange tijd van zwijgen zei de monnik: Je hebt me geholpen om hout te hakken, samen hebben we wat gedronken en teruggeblikt op wat we hebben gedaan. Het was zinvol en nuttig wat je hebt gedaan, want met het hout heb ik weer warmte voor de winter. Ik ben je dankbaar dat je me hebt geholpen. De manager was blij verrast door de woorden van de monnik. Hij voelde zich tevreden en meende ook een moment van geluk te ervaren….

Ben Hoogenboom/ Centrum voor zingeving/

Training zingeving in de praktijk. Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek